7dec10 UNE HOMME QUI CRIE

De vierde speelfilm van de Tsjaadse regisseur Mahamat-Saleh Haroun gaat over de
verhouding tussen vader en zoon onder de toenemende druk van een burgeroorlog. De
burgeroorlog zelf komt niet in beeld, maar bepaalt de sociale verhoudingen en het
leefpatroon.

In 1965 was Adam zwemkampioen van Centraal Afrika, en nog altijd draagt hij met trots
de bijnaam 'Champion'. Ook zijn baan als badmeester in een duur hotel herinnert aan die
eerdere glorie. Dan wordt het bedrijf overgenomen door Chinese investeerders en Adam
wordt gedegradeerd tot poortwachter. Zijn zoon Abdel zal zijn oude baan overnemen. Adam
is ten einde raad en wil niet beseffen dat hij niet meer de Champion is. Als wanhoopsdaad
stuurt hij zijn zoon de oorlog in.

Haroun won met zijn Tsjaadse film de juryprijs in Cannes. Na zijn eerdere zwaarmoedige
films Daratt en Exploration weet hij nu een blijmoediger toon en humor in te bouwen.
Haroun, die in 1980 is gevlucht voor de burgeroorlog en sindsdien in Frankrijk woont, is niet
positief over de toekomst van zijn vaderland.

De film werd door de 52 bezoekers gewaardeerd met 3.73.