‘Rocketman’ opent met Elton John die in duivelskostuum door een felverlichte gang loopt.
Hij blijkt niet op weg naar het podium, maar naar een groepstherapiesessie waar hij na een
opsomming van zijn verslavingen wordt bezocht door een visioen van zijn jeugd. Het is de
start van het verhaal van zijn muzikale genesis, over de transformatie van het verlegen
pianowonder Reginald Dwight naar het extravagante popicoon Elton John.

Dexter Fletcher was als beoogd regisseur betrokken bij Bohemian Rhapsody. Hij bedankte
uiteindelijk, omdat de studio er een andere visie op nahield. De taak ging naar Bryan Singer,
maar toen die onenigheid kreeg op de set werd Fletcher, die klaar stond om te beginnen
aan ‘Rocketman’, ingevlogen om de brokstukken op te rapen.

Zo zijn de twee films verbonden, maar Fletcher mocht met ‘Rocketman’ dichter bij zijn visie
blijven. Voor diegene die de biopic over Freddie Mercury minder apprecieerde, pakken de
verschillen goed uit: Elton John wordt in ‘Rocketman’ niet afgezwakt tot een karikatuur.
Voor hen die wel van ‘B.R’. overtuigd waren zal ‘Rocketman’ in positieve zin anders
aanvoelen: filmisch sprankelend, en dramatisch minstens even knap.