Moore catalogiseert een veelheid aan oorzaken, waaronder ongebreideld racisme,
vuurwapengeweld, vrouwenmisbruik en de minachting voor persvrijheid. Hij doet dit in een
vermakelijke, geheel eigen stijl. Letterlijk, want de performatieve documentaire stijl die hij
hanteert, wordt ook wel de ‘Michael Moore stijl’ genoemd: een vorm waarbij de
documentairemaker een persoonlijke ervaring naast grotere kwesties plaatst, en zo een
mening construeert.

Zo ook in het tragikomische ‘Fahrenheit 11/9’, waar Moore een drinkwaterschandaal in zijn
geboortestad uitlegt als symptoom van het huidige politieke klimaat. Moore’s film is een
betoog voor werkelijke democratie, en de mening die de film gaandeweg representeert is
dat Amerika zich aan de vooravond van een nieuw tijdperk bevindt. En dat het nog maar
zeer de vraag is wat dat tijdperk zal behelzen.

 "FAHRENHEIT 11/9" werd door 83 bezoekers gewaardeerd op een 4,22

 

4