De klassieker Jane Eyre van Charlotte Brontë verscheen in 1847 en werd in 1910
voor het eerst verfilmd. Dit is inmiddels de tiende bioscoopversie van dit romantische
kostuumdrama.
Via flashbacks komen we stukje bij beetje meer te weten over het levensverhaal
van de onfortuinlijke gouvernante Jane Eyre. De film begint op het moment dat
Jane in een logge negentiende-eeuwse jurk over de donkere, mistige Engelse heide
rent. Uitgeput belandt ze uiteindelijk bij het huis van de predikant John Rivers.
Terwijl Jane in het huis van Rivers herstelt, krijgen we te zien wat er allemaal is
voorgevallen.
Fukanaga maakt veel werk van de gothic-atmosfeer die om het boek hangt. Alleen al
de openingsscène waarin we Jane door de velden van Thornfield Hill zien vluchten:
een nietige, bijna spookachtige figuur in een overweldigende, bedreigende natuur.
Kippenvel krijg je vooral van de chemie tussen beide hoofdrolspelers. Wasikowska
is een actrice wier ware schoonheid pas wordt onthuld als haar verdriet laag na laag
is afgepeld. Fassbender is een brok stugheid waar we langzaam barstjes in zien
ontstaan.
De 140 bezoekers gaven "Jane Eyre" gemiddeld 3.98. Een mooi begin.
Eva werkt als gevangenisbewaarder; ze is idealistisch en doet haar werk met plezier.. Tot ze Mikkel ziet arriveren tussen een nieuwe groep gevangenen. Ze vraagt om overgeplaatst te worden naar zijn zwaar bewaakte afdeling. Achter Eva's verzoek schuilt een groot geheim. Haar normen vervagen tijdens haar zoektocht naar gerechtigheid. Eva neemt steeds grotere risico's, maar hoe ver kan ze gaan?