De in Australie geproduceerdeMao’s last dancer is gebaseerd op de biografie van de Chinese balletdanser Li Cunxin. Hij kon bij wijze van grote uitzondering in de jaren zeventig een workshop volgen in de Verenigde Staten. Daar regelde hij vervolgens via een huwelijk een verblijfsvergunning. Dat zorgde voor een diplomatieke rel.
Als elfjarige door de vermaarde Pekingse Madame Mao's Ballet Academie van het Chinese platteland geplukt, bouwt Li Cunxin een internationale reputatie op als een van China's beste dansers. Maar de strikte ideologische heropvoeding die de dansschool praktiseert, leidt tot problemen wanneer Li als uitwisselingsstudent in de VS terechtkomt en verliefd wordt op een Amerikaanse vrouw. Hij weigert naar China terug te keren.
De film switcht tussen de VS en China om zo de tegenstellingen het kapitalistische westen en het streng maoïstische China zichtbaar te maken. Maar vooral de dansscènes overtuigen door Chi Cao.
