Omar, Amjad en Tarek. Dat zijn de drie Palestijnse jeugdvrienden van wie de levens grondig
overhoop gehaald worden in Omar, de nieuwe film van de Palestijnse Nederlander Hany
Abu-Assad (1961), die net zoals zijn eerste film Paradise Now een Oscarnominatie kreeg.
De film vertelt het verhaal van de jonge bakker Omar, die na een aanslag op een Israëlische
agent wordt opgepakt en vervolgens gedwongen wordt als informant te werken. Omar is
verliefd op Tareks zuster Nadia, die op haar beurt ook van hem houdt, maar die liefde wordt
danig op de proef gesteld als Omar door de Israëli’s wordt opgepakt en verdacht snel weer
wordt vrijgelaten.
Het gaat Abu-Assad niet zozeer om de verhouding tussen de Palestijnen en de Israëli’s, dat
is een onderdeel van het gewone leven, maar veeleer om thema's als liefde, vriendschap,
trouw en verraad. Abu-Assad laat dat zien in een ijzersterke film, die afwisselend
humoristisch maar ook hard is. Hij laat zien dat de dagelijkse realiteit van terreur een virus is
dat iedereen in meer of mindere mate besmet.
De 68 kijkers naar Omar hadden veel na te praten bij een score van 4.18.
4,5
