Regisseur Yasemin Samdereli werd zelf in 1973 in Dortmund geboren als dochter van
Turkse ouders en specialiseerde zich in “Multi-Kulti Komödien”.
Kleindochter Canan vertelt, aan de hand van ansichtkaarten en archiefbeelden,
van de aankomst van haar opa destijds. Hüseyin en Fatma hebben net hun nieuwe
nationaliteitspapieren gekregen. Ze zijn Duitser nu. Voor de jongste van de grote
familie, de kleine Cenk, is dat allemaal nog wat moeilijk te bevatten. Op school leert
hij dat Anatolië niet eens in Europa ligt en tijdens de gymles strijden de Duitsers
tegen de Turken. Bij wie hoort hij eigenlijk? Er zijn meer complicaties. Terwijl oma
trots met haar Duitse paspoort pronkt, blijkt grootvader Hüseyin juist een huisje in
Turkije gekocht te hebben. Wil hij na al die jaren soms terug?
De film maakt handig gebruik van archiefmateriaal en zoomt niet in op de cliché-
problemen van Turken in Duitsland, maar op universele familieverhalen.
De film Almanya werd positief ontvangen door de helaas maar 70 bezoekers. De Score was 4.02!
De feelgoodfilm En fanfare is zowel hartverwarmend als hartverscheurend, en een groot bioscoopsucces in Frankrijk en België. De film laat zien hoe muziek mensen verbindt, en hoe onwaarschijnlijke familiebanden kunnen leiden tot oprechte vriendschappen.
Deze zwart-wit tragikomedie verkent de gespannen relatie tussen Gerrie en zijn zoon Dick tijdens hun jaarlijkse driedaagse reünie in Rotterdam, met de dreigende mogelijkheid dat dit Gerrie's laatste bezoek zou kunnen zijn.
Gebaseerd op de memoires van Marcelo Rubens Paiva, vertelt I’m Still Here het waargebeurde verhaal van de verdwijning van zijn vader, voormalig congreslid Rubens Paiva, tijdens de Braziliaanse militaire dictatuur in de jaren zeventig. 
