“Het is niet de sterkste van de soort die overleeft, noch de intelligentste, maar diegene die
zich het beste kan aanpassen aan verandering.” Dit citaat van Darwin resoneert in de film
‘Styx’, dat begint als Rike met haar zeilboot afzeilt naar Ascension Island, een eiland dat ooit
doods was, maar dankzij Darwin’s inmenging een aards paradijs is geworden.

Thuis is Rike een eerstehulparts, het type dat je bij een ramp graag als hulpverlener zou
aantreffen Maar na een zware storm, waarin ze daadkracht en zelfredzaamheid toont,
beland ze in een situatie waar zelfs haar beste vaardigheden tekortschieten. Op honderden
meters afstand ziet ze een zinkende vissersboot, overbeladen met mensen. Hulp is
onderweg, maar zelfs als er opvarenden overboord springen en verdrinken waarschuwt de
kustwacht haar dat ze afstand moet bewaren. Een harteloze instructie, maar zou ze
überhaupt verschil kunnen maken met haar kleine bootje?

‘Styx’, vernoemd naar de rivier uit de Griekse mythologie die stroomt tussen het aardse en
het hiernamaals, geeft een intense en authentieke blik op de morele keuzes waarmee de
wereld wordt geconfronteerd in de snel normaliserende vluchtelingencrisis.