In 1962 deed de Fin Olli Mäki een gooi naar de wereldtitel vedergewicht maar de
mediahype en heldenstatus waren de verlegen bokser een gruwel.
De tedere, melancholische film volgt een korte periode uit het leven van Olli Mäki,
een introverte Finse bokser die het in 1962 opnam tegen de Amerikaanse
wereldkampioen vedergewicht. Tijdens de voorbereidingen gaat hij steeds meer
gebukt onder zijn heldenstatus en de mediahype rond zijn persoon, opgezweept door
zijn ambitieuze manager. In bitterzoete, tragikomische scènes zien we hoe hij zich
steeds meer in zichzelf terugtrekt. De high society van Helsinki, de filmploeg die hem
constant volgt — het is allemaal een gruwel voor de verlegen, zichzelf wegcijferende
jonge bokser, die liever gewoon met rust wil worden gelaten om tijd door te brengen
met zijn geliefde Raija. Olli is een bokser die eigenlijk geen bokser wil zijn.
De melancholische ondertoon van dit zorgvuldig vormgegeven portret wordt
versterkt door de prachtige zwart-witbeelden. Juho Kuosmanen besteedde veel
aandacht aan het jarenzestigdecor en schetst een tijd waarin media steeds
belangrijker worden terwijl deze man, gevangene van de boksring, zijn rust en
vrijheid terug wil.
The Happiest Day in the Life of Olli Mäki won de European Discovery — Prix
FIPRESCI, de European Film Award voor een debuterende, jonge regisseur.
De film "The happiest day in the life of Olli Mäki" werd door 49 bezoekers gewaardeerd met een 3.61
3
De feelgoodfilm En fanfare is zowel hartverwarmend als hartverscheurend, en een groot bioscoopsucces in Frankrijk en België. De film laat zien hoe muziek mensen verbindt, en hoe onwaarschijnlijke familiebanden kunnen leiden tot oprechte vriendschappen.
Deze zwart-wit tragikomedie verkent de gespannen relatie tussen Gerrie en zijn zoon Dick tijdens hun jaarlijkse driedaagse reünie in Rotterdam, met de dreigende mogelijkheid dat dit Gerrie's laatste bezoek zou kunnen zijn.
Gebaseerd op de memoires van Marcelo Rubens Paiva, vertelt I’m Still Here het waargebeurde verhaal van de verdwijning van zijn vader, voormalig congreslid Rubens Paiva, tijdens de Braziliaanse militaire dictatuur in de jaren zeventig. 
