Lucile Hadzihalilovic (Innocence) filmde Évolution als de schemering: in het blauwe,
unheimische halfduister spelen zich vreemde zaken af.
De enige inwoners van het plaatsje aan zee waar Nicholas woont, zijn jongetjes en vrouwen.
Iedereen lijkt op elkaar en de vaders zijn nergens te bekennen. In een hospitaal niet ver van
het plaatsje worden de jongetjes onderworpen aan een onduidelijke medische behandeling.
Wanneer de tienjarige Nicholas op een dag tijdens het zwemmen iets alarmerends op de
bodem van de zee meent te zien, begint hij zichzelf vragen te stellen over zijn herkomst en
zijn omgeving. Hij heeft het idee dat zijn moeder tegen hem liegt en wil weten wat zij en de
andere moeders ’s nachts op het strand doen. Vanaf dat moment raakt hij verzeilt in een
nachtmerrie. Het overweldigende gebrul van de oceaan vormt het onheilspellend decor, de
grens van hun geïsoleerde wereld.
Een onconventionele, stilistische, poëtische, ongemakkelijke, soms griezelige maar vooral
indrukwekkende science fiction / body-horror film die veel aan de verbeelding overlaat. Het
is meer een visuele, bijna meditatieve vertelling waarin de kijker mondjesmaat net genoeg te
zien krijgt om zelf het verhaal bij elkaar te puzzelen.
De 53 bezoekers gaven "EVOLUTION" een gemiddelde waardering van 2,73
3
