De Scandinavische filmindustrie, brengt al jarenlang op regelmatige basis sterke
films voort. Nu de Noorse In Order of Disappearance die past in de categorie
ironische gangsterfilms, waarvoor Tarantino ooit het model leverde.
Nils Dickman, een oudere Zweedse immigrant die al jaren werkt als bestuurder
van de sneeuwploeg en een eenvoudig leven leidt in een klein Noors plaatsje. Hij
is zo geliefd dat hij net verkozen is tot burger van het jaar. Kort daarna komt Nils'
zoon onbedoeld in een conflict van een drugsbende terecht. De jongeman wordt
vermoord, en zijn lichaam een overdosis toegediend om het op een ongeval te laten
lijken. Voor de politie is alles duidelijk, maar volgens Nils klopt het niet. Hij begint
zijn eigen onderzoek, dat al snel uitmondt in een bloederige wraaktocht.
Het is het verhaal van de tien kleine negertjes, van wie er steeds eentje verdwijnt.
De wereld waarin dit verhaal zich afspeelt is bevolkt met gangsters met gekke
bijnamen als de Chinees, Wingman en Strike. Nils komt ze allemaal tegen onderweg
naar het meedogenloze gangsteropperhoofd de Graaf. Pål Sverre Hagen steelt de
show als deze veganistische, groentesapjes drinkende vader, die voortdurend in de
clinch ligt met zijn ex-vrouw. De Graaf is bijna een karikatuur, maar een groot plezier
om naar te kijken. Ook goed op dreef is Bruno Ganz als schorre Servische gangster
en de leider van de concurrenten van de Graaf.
Met de heerlijke zwarte humor, de droogkomische dialogen, de hilarisch maffe
personages en de uitstekende cast is In Order of Disappearance een film die zich
uitstekend leent voor een avond ontspannen en hartelijk lachen.
de 94 bezoekers gaven "In Order of disappearance" gemiddeld 3.59.
-
De feelgoodfilm En fanfare is zowel hartverwarmend als hartverscheurend, en een groot bioscoopsucces in Frankrijk en België. De film laat zien hoe muziek mensen verbindt, en hoe onwaarschijnlijke familiebanden kunnen leiden tot oprechte vriendschappen.
Deze zwart-wit tragikomedie verkent de gespannen relatie tussen Gerrie en zijn zoon Dick tijdens hun jaarlijkse driedaagse reünie in Rotterdam, met de dreigende mogelijkheid dat dit Gerrie's laatste bezoek zou kunnen zijn.
Gebaseerd op de memoires van Marcelo Rubens Paiva, vertelt I’m Still Here het waargebeurde verhaal van de verdwijning van zijn vader, voormalig congreslid Rubens Paiva, tijdens de Braziliaanse militaire dictatuur in de jaren zeventig. 
