Geboren in het Napels van de jaren vijftig groeit Parthenope op als een vrouw van zeldzame schoonheid. Geliefd, bewonderd, maar zelden echt gezien. Haar leven wordt gevormd door de vergankelijkheid van geluk, intense vriendschappen, verloren liefdes en de complexe band met haar kwetsbare broer Raimondo. Wanneer ze de Amerikaanse schrijver John Cheever ontmoet, begint een nieuwe fase vol verlangen, vervreemding en zelfonderzoek.
De film beweegt zich als een herinnering: dromerig, melancholisch en doordrenkt van verlangen. Cameravoering en compositie zijn verfijnd en zintuiglijk, met zonovergoten pleinen, stille zeegezichten en zwoele nachten. De muziek en beeldtaal versterken het portret van een vrouw die zoekt naar wie ze is — voorbij de blik van anderen.
Parthenope is geen klassiek drama, maar een associatieve, zintuiglijke vertelling over vrouw-zijn, verlies en vrijheid. Een film die niet verklaart maar toont, en je uitnodigt te voelen wat ongezegd blijft.
PARTHENOPE WERD DOOR 83 BEZOEKERS GEWAARDEERD MET EEN 3,71
3
Ofschoon Dalva twaalf is, kleedt ze zich, draagt ze make-up en leidt ze haar leven alsof ze een volwassen vrouw is. Op een zekere avond wordt ze meegenomen uit haar vaders huis. Aanvankelijk is ze met stomheid geslagen en woedend om de situatie. Later maakt ze kennis met een sociaal werker, en een tiener die kampt met woedeaanvallen. Een nieuw leven lijkt aan te vangen voor Dalva: een leven passend bij haar leeftijd.
