‘Drie Dagen Vis’ is een ingetogen en ontroerende film over een vader en zoon die elkaar dichter bij elkaar willen komen, maar de woorden daarvoor missen. Gerrie, 65, woont in Portugal en keert jaarlijks terug naar Rotterdam voor medische controles. Zijn zoon Dick ziet dat bezoek als kans om tijd met zijn vader door te brengen, al durft hij niet uit te spreken wat hij werkelijk verlangt.
Wat volgt is een reeks alledaagse momenten: artsenbezoeken, familiebezoekjes, een omweg langs oude herinneringen. Kleine gebaren in een groot verlangen naar nabijheid. Regisseur Peter Hoogendoorn vangt de kwetsbare stilte met een scherp oog en een mild gevoel voor humor. De zwart-witbeelden ademen melancholie en benadrukken de afstand tussen twee mannen die elkaar juist proberen te vinden.
Ton Kas en Guido Pollemans spelen vader en zoon met ingetogen intensiteit, hun relatie wordt nooit uitgesproken, maar is voelbaar in elk gebaar. Drie Dagen Vis is een sobere, tedere film over gemis, hoop en de stilte tussen twee mensen die diep van elkaar houden.
DRIE DAGEN VIS WERD DOOR 72 BEZOEKERS GEWAARDEERD MET EEN 3,81
4
Ofschoon Dalva twaalf is, kleedt ze zich, draagt ze make-up en leidt ze haar leven alsof ze een volwassen vrouw is. Op een zekere avond wordt ze meegenomen uit haar vaders huis. Aanvankelijk is ze met stomheid geslagen en woedend om de situatie. Later maakt ze kennis met een sociaal werker, en een tiener die kampt met woedeaanvallen. Een nieuw leven lijkt aan te vangen voor Dalva: een leven passend bij haar leeftijd.
