De jonge uit Afghanistan gevluchte Donya voelt zich maar eenzaam in het onbeduidende Californische voorstadje Fremont, waar ze in een klein fabriekje teksten schrijft voor gelukskoekjes. Omdat ze slecht slaapt bezoekt ze een psychiater, die haar vanuit een boek raad probeert te geven. Wanneer Donya een bijzondere tekst in een koekje stopt brengt dit van alles in beweging.
Fremont is een droogkomische, ietwat melancholische, indie in zwart-wit. De regisseur Babak Jalali wordt ook wel vergeleken met Jim Jarmusch en de Finse Aki Kaurismaki, waarbij Jalali het consequent klein houdt, geen grote gebeurtenissen. Ook mooi: in kleine gesprekken met bijfiguren zitten hier en daar ook gelukskoekjes verstopt. Een wijze raad, een mooie observatie, een goeie grap.
De vele close-ups en statische shots zorgen voor een ingetogen en subtiele sfeer. Een gestyleerde film met weinig woorden, dan weer alledaags, dan weer diep filosofisch.
FREMONT WERD DOOR 58 BEZOEKERS GEWAARDEERD MET EEN 3,9
