Een groep Syrische vluchtelingen wordt afgeleverd bij hun nieuwe huis in een klein dorp in het noordoosten van het Verenigd Koninkrijk. Het dorp, dat ooit deel uitmaakte van een bloeiende steenkoolmijnregio, is in verval geraakt en inwoners beklagen zich in het enige overgebleven café, The Old Oak, over de toestand van de buurt, waarbij ze de vluchtelingen beschouwen als een symptoom van alles wat er mis is gegaan. Kroegbaas TJ hoort zijn mopperende, vaste klanten zwijgzaam aan, maar doorbreekt dit zwijgen als hij bevriend raakt met Yara, een jonge Syrische vluchtelinge.
‘The Old Oak’ is waarschijnlijk de laatste film van de 87-jarige regisseur Ken Loach, die al 60 jaar het boegbeeld is van de Britse sociaal-realistische filmtraditie. En met films als ‘I, Daniel Blake’ en ‘Sorry We Missed You’ bleek hij de afgelopen 10 jaar nog steeds een echte publiekslieveling.
Is Loach’s laatste woord een vernietigend woord? The ‘Old Oak’ valt te bekijken als een grimmig portret van een gebroken, verdeeld Verenigd Koninkrijk. Maar het is bovenal een hartverwarmend, hoopvol verhaal over empathie en solidariteit.
WERD DOOR BEZOEKERS GEWAARDEERD MET EEN
3
