‘BlacKkKlansman’ is gebaseerd op de memoires van Ron Stallworth, in de jaren ’70 de eerste
zwarte politieman in Colorado Springs. Hij wil een goede indruk maken en neemt een
gevaarlijk initiatief: hij praat zich telefonisch binnen bij de lokale afdeling van de Ku Klux
Klan. Maar Ron kan onmogelijk fysiek undercover, en vindt daartoe Flip Zimmerman bereidt;
een meer ervaren Joodse narcotica-agent waarmee hij Ron tot in de hoogste regionen van
de haatgroep infiltreert.

In de openingsbeelden toont regisseur Spike Lee ons een shot uit ‘Gone With the Wind’, en
de film citeert meermalen letterlijk - en figuurlijk - uit ‘Birth Of a Nation’, twee ooit zeer
invloedrijke films die nu een hoogst twijfelachtige reputatie hebben. Het geeft al aan wat
Lee wil zeggen met ‘BlacKkKlansman’: het goedpraten of klakkeloos negeren van
misstanden uit de geschiedenis, zal leiden tot een herhaling van die geschiedenis, en Lee
trekt moeiteloos parallellen met de huidige tijd.

Spike Lee’s les is niet lichtzinnig, maar hij weet het onwaarschijnlijke maar waargebeurde
verhaal overtuigend en soms ronduit hilarisch te brengen. ‘BlacKkKlansman’ won de
juryprijs in Cannes en de prikkelende, energieke en satirische film kan zich moeiteloos
meten met Lee’s betere werk.