Tony Hanna geeft de plantjes water op het balkon van zijn appartement. Daarbij spettert hij
per ongeluk wat water op bouwploeg beneden in de straat. De ploegbaas, Yasser
Salameh, komt verhaal halen, want er hangt een illegale afvoerpijp van Tony’s balkon. Tony
heeft geen zin in gezeur maar de gebeurtenissen escaleren: er volgen beledigingen, mislukte
excuses en een mishandeling die uiteindelijk uitmondt in een rechtszaak die de gemoederen
binnen- en buiten de rechtbank flink verhit.

De confrontatie wordt aangewakkerd door de ego’s van de twee betrokken mannen. De
christelijke Tony is een gespierde heethoofd, het type kerel dat vechtpartijen niet uit de weg
gaat of zelfs uitlokt. De islamitische Salameh is een zwijgzame, grimmige kerel wiens
stoïcijnse voorkomen een diep gevoel van verbittering en wrok lijkt te bevatten. Maakt hun
geloofsovertuiging uit voor de film? Ja, want samen staan ze symbool voor de gemoederen
in Libanon, het land waar sinds het einde van de 15-jaar durende burgeroorlog in 1990 nog
steeds etnische en religieuze groepen zijn die een diepe haat jegens elkaar koesteren.

Regisseur Ziad Doureuri schreef het script samen met zijn ex-vrouw en het feit dat beide
afkomstig zijn uit gezinnen met diepe politieke overtuigingen en verschillende religieuze
achtergronden geeft hen de kans om alle standpunten overtuigend te verdedigen. De
problemen die ‘The Insult’ aansnijdt zijn even courant als belangrijk, maar de film maakt
niet alleen thematisch diepe indruk. Doureuri, die voor meerdere films van Quentin
Tarantino camera operator was, weet ook visueel te imponeren. Al met al is ‘The Insult’ een
onderhoudende en knap gemaakte rechtbankthriller die de nodige vooroordelen blootlegt.