Cate Blanchett speelt 13 verschillende personages, die voordragen uit diverse politieke en
artistieke manifesten, daterend van Marx en Engels ‘Communistisch Manifest’ uit 1848 tot
aan de twintigste -eeuwse Dada, Fluxus en zelfs Lars von Triers en Thomas Vinterbergs
‘Dogme ’95 Rules for Filmmaking’.
Zo’n korte inhoudelijke omschrijving van ‘Manifesto’ klinkt al snel alsof de film een
zelfingenomen exercitie in stijl is, of erger nog, een slaapverwekkend, academisch en pedant
kunst vehikel. Maar dat is absoluut niet wat ‘Manifesto’ is.
Allereerst is dat te danken aan de indrukwekkende Blanchett. Zij speelt luchtig en virtuoos
een verveelde rockzangeres, zwerver, strenge Russische choreografe, weervrouw of
onderwijzeres die Jim Jarmusch citeert. Daarnaast is er de tegenspraak van woorden en
actie, de teksten worden steevast gescheiden van hun context. Die naast elkaar plaatsing
van woorden, beelden en settings werkt soms briljant komisch. Het Dada manifest als
grafrede. Een ochtendgebed gewijd aan pop-art. Leerlingen die de Dogma regels moeten
opzeggen. Door de voorgedragen manifesten uit hun context te plaatsen is de film grappig,
absurdistisch en provocerend.
De speelfilm ‘Manifesto’ is oorspronkelijk een kunstinstallatie van Julian Rosefeldt
bestaande uit 13 schermen, welke afgelopen zomer nog op het Hollandfestival te zien was.
Als speelfilm laat Manifesto zich niet makkelijk beschrijven of classificeren. De film is
poëtisch, boos, levendig, opwindend. Visueel adembenemend, vindingrijk en inspirerend.
Maar vooral ongewoon, grappig en zeer onderhoudend.
"MANIFESTO" werd door 55 bezoekers gewaardeerd op een 3,72
4
Michelle geniet van haar pensioen in een rustig Frans dorp vlakbij haar beste vriendin Marie-Claude. Ze kijkt enorm uit naar het bezoek van haar kleinzoon Lucas, die de schoolvakantie bij haar zal doorbrengen. Het bezoek verloopt echter anders dan verwacht en al snel is Michelle weer alleen thuis. Ze voelt zich eenzaam en belandt in een depressie. Totdat de zoon van Marie-Claude vrijkomt uit de gevangenis…
Lee Miller raakt bekend als fotomodel. Gedurende de Tweede Wereldoorlog gooit ze haar carrière over een heel andere boeg door naar Europa te reizen om voor Vogue magazine reportages te maken over de wreedheden en om een stem te geven aan diegenen die niet gehoord worden. Zelf kampt ze ook met een trauma dat naar boven komt als gevolg van verraad.
Dinsdag 24 december en dinsdag 31 dec zijn er geen filmvoorstellingen ivm kerstreces. 
In Monsieur Aznavour volgen we het Franse icoon van zijn bewogen jeugd tot internationale roem, waarbij het hem decennialang lukte de tijdgeest te vatten in intieme en tijdloze songs als ‘Sur ma vie, ‘She’ en ‘La Bohème’.
Wanneer een fictieve natuurdocumentaire vertelster, vertolkt door Siân Phillips, haar niersteen onderzoekt, ontluikt een laatste, betoverend verhaal over de vergeten wereld van stenen, van Palestijnse steenhouwers tot Britse geologen en bewoners van een lavalandschap op Fogo.
Voor Anora, een jonge sekswerker uit Brooklyn, lijkt een droom uit te komen wanneer ze de zoon van een Russische oligarch ontmoet en de twee in een opwelling besluiten te trouwen. Maar zodra het nieuws Rusland bereikt, lijkt het sprookje slecht af te lopen als zijn ouders naar New York afreizen om het huwelijk nietig te laten verklaren.
Angie en Pat zijn een 60-jarig stel dat geniet van hun leven vol familie en vrienden in Hong Kong. Ze wonen al meer dan dertig jaar samen in het appartement van Pat en de twee vrouwen zijn geliefd door hun omgeving. Maar wanneer Pat plotseling overlijdt, wordt al snel duidelijk dat de warme band die Angie met Pats familie heeft, niet zo onvoorwaardelijk is als zij dacht.