Ivo Ferreira (1975) is een Portugese regisseur die in zijn werk greep probeert te
krijgen op de geschiedenis van zijn land. Hij baseerde zijn film op de brieven van
Nobelprijskandidaat António Lobo Antunes die tussen 1971 en 1973 dienstdeed als
arts in Afrika. De brieven zijn van een grote poëtische schoonheid. (In Nederland
uitgegeven onder de titel “Mijn winterkat mijn lief”).
1971, een jonge arts moet voor 2 jaar als dienstplichtig militair naar Angola, een
Portugese kolonie. Hij heeft een net zwangere vrouw die in Portugal achterblijft. Hij
schrijft brieven naar zijn vrouw. Je hoort zijn vrouw deze brieven voorlezen, terwijl je
het leven van de arts in het militaire kamp en de directe omgeving ziet. Het dubbele
verhaal van de arts die het verlangen naar zijn vrouw (en later naar zijn pasgeboren
dochtertje) beschrijft, zijn voornemens voor de toekomst en ook soms de wanhoop
op een harmonieus samenzijn, met het leven in Angola, waar alle facetten van het
legerleven aan de orde komen, zorgt voor een vervreemdende balans.
De film heeft verschillende lagen. Hij gaat over die grote liefdesgeschiedenis, over
António's politieke ontwaken en hoe hij schrijver wordt. Op het moment dat hij niet
meer weet wat hij moet zeggen wordt hij schrijver, om weer de taal en de woorden
terug te vinden.
De film "CARTAS DA GUERRA" werd door 64 bezoekers gewaardeerd met een 3.81
3,5
Tien jaar nadat ze beste vrienden en huisgenoten waren geworden, beginnen Chris en Lluis aan een 600 kilometer lange wandeltocht door de Schotse Hooglanden. Ze volgen de West Highland Way en de Cape Wrath Trail en brengen 30 dagen samen door in de natuur, in de hoop hun ooit zo sterke vriendschap nieuw leven in te blazen. De eenzaamheid en stilte van de Hooglanden dwingen hen om de harde realiteit onder ogen te zien over zichzelf, hun vriendschap en wat het werkelijk betekent om stil te staan en te luisteren.
Kunstenares en alleenstaande moeder Perla bouwde begin jaren 80 een nieuw leven op in Wenen met haar dochter en haar nieuwe partner. Als balling probeerde ze de ellende van haar jeugd in het communistische Tsjecho-Slowakije te vergeten, maar als Julia’s vader haar onverwacht belt om te vertellen dat hij ernstig ziek is, keert ze terug naar haar vaderland. Ze wordt heen en weer geslingerd tussen heden en verleden en neemt onbezonnen beslissingen die haar relatie met haar dochter onder druk zetten.
Een jonge alleenstaande vader die de kracht zoekt om lief te hebben. Een feministische bibliothecaresse, vrijwillig alleenstaand, die besloten heeft geen moeder te worden. Een zesjarig kind op zoek naar een plaats in een nieuwe gezinsstructuur. Tegen alle verwachtingen in raken ze aan elkaar gehecht. 
