Linklater werkte twaalf jaar aan Boyhood. Gedurende die twaalf jaar filmde hij met
gezette tussenpozen met dezelfde acteurs scènes uit het leven van de jonge Mason
(Ellar Coltrane). We volgen hem vanaf het moment dat hij als zesjarige achterover in
het gras ligt en naar de lucht staart, via de scheiding van zijn ouders Olivia (Patricia
Arquette) en Mason sr. (Ethan Hawke), zien hem met zijn zusje Samantha (Lorelei
Linklater) voor de zoveelste keer hun spullen inpakken als hun moeder weer een
nieuwe relatie aangaat of beëindigt, horen hoe zijn stem breekt, voelen hoe zijn hart
voor de eerste keer breekt, en luisteren naar onze eigen woorden als hij uiteindelijk
als achttienjarige in de woestijn van Texas weer naar de magnifieke lucht (en naar
ons toeschouwers) staart en de slotconclusie van de film uitspreekt: "You know how
everyone always says 'seize the moment'? But I think it is kind of the other way
around: the moment seizes us. Yeah, it's constant. It's, like, always right now." We
zijn met hem in de tijd.
Richard Linklater nam met Boyhood een enorm risico. Wat als een van de
hoofdrolspelers er geen zin meer in had, zoals dochter Lorelei op een gegeven
moment, of zou overlijden?
Hij heeft deze problemen weten te omzeilen of op te lossen. Het resultaat is
ongeëvenaard. Mede door de manier van monteren neemt Boyhood ons aan de hand
en laat in 3 uur een ontwikkeling van twaalf jaar zien.
Maar liefst 168 bezoekers waren gekomen om hun lof te uiten over Boyhood: score 4.42
3,5
